Ik moet ophouden met me zo afhankelijk op te stellen’ denkt Dorien.’
Maar eerst wil ik nu voor eens en altijd duidelijk krijgen hoe en waar ik sta wat Dick betreft.
Peter en Jonas zijn deze ochtend vertrokken naar Frankrijk, Peter was zeer koel bij het afscheid nemen en Jonas warm en vriendschappelijk en hij verzekert haar nogmaals, dat ze van harte welkom is. Ze voelt zich geroerd, maar tegelijkertijd is daar Peter, die alleen zegt: ‘houd je taai en tot ziens.’ Ze heeft hem diep gekwetst, voelt ze.
Terwijl ze hun uitgeleide doet en nazwaait, slaat ze haar armen om zich heen, want ze voelt zich ellendig en verlaten. Ze rilt en vlucht naar binnen waar ze eerst koffie gaat zetten en onderwijl pakt ze alvast een kladblok en zet zich aan de keukentafel.
Dick was haar altijd zeer na, hij is haar zo bekend, maar wat hij haar niet kan bieden is stabiliteit. De ene dag houdt hij van haar en geeft haar inzicht in zijn gevoelens, terwijl hij met hetzelfde gemak haar de volgende dag buitensluit en meteen ook maar aangeeft, dat hij haar nooit zal kiezen als zijn partner. Zij is niet zijn droomvrouw.
Hij is haar nabij, als hij iets van haar nodig heeft; aandacht, vertrouwen en opvang. Zodra hij dit van haar heeft ontvangen vlucht hij en dit gedrag vertoont hij al zolang zij hem kent. Hij begrijpt niet hoezeer haar dit kwetst.
Peter daarentegen is de stabiliteit zelve, hij is betrouwbaar en houdt van haar.
Langzaamaan dringt het tot Dorien door, dat hoeveel zij ook van Dick houdt, zij zijn vluchtgedrag niet meer trekt en dat dit het is, wat haar zo moe maakt, omdat zij
steeds weer excuses voor hem zoekt.
De oorzaak van zijn problemen liggen waarschijnlijk in zijn kindertijd en zij begrijpt de problemen waar hij mee worstelt.
Ha, daar ligt dus de kern van haar probleem. Zij richt zich teveel op Dick’s welzijn en dat gaat ten koste van haarzelf.
Oké, als dit de essentie van het probleem is, wat betekent dit dan?
Op het kladblok schrijft Dorien: 'Dick loslaten?'
Merkwaardigerwijs voelt ze opluchting en een aangename rust daalt op haar neer.
Ze zal ook haar gedrag ten aanzien van Peter moeten bijstellen. Het irriteert haar, dat Peter zo beschermend is en zij zich door hem klein gehouden voelt.
Ze schrijft vervolgens: 'Duidelijk krijgen wanneer ik dat gevoel bij Peter krijg.'
Tevreden bekijkt Dorien de twee punten, die ze heeft genoteerd.
Ze gaat nog geen actie ondernemen, ze wil er eerst nog een tijdje op kauwen, dan voelt ze vanzelf wel aan welk probleem ze het eerst aan gaat pakken.
'Nu nog een kop koffie en dan aan het werk', besluit Dorien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten