Bij de koffie haalt Lidia doosjes met exclusief handgemaakte bonbons uit haar tas en zet deze geopend op tafel.
‘Mmm doet Dorien. Ja, ik weet, dat ik je hiermee een plezier doe, dus tast toe.
Ik heb trouwens iets goed te maken, gaat Lidia verder, want Ester heeft mij iets verteld over je problemen. Vind je dat erg vervelend?
Nou ja, ik wilde je vanavond toch al het één en ander vertellen, nu Ester mij voor is geweest, hoeft dat dus niet meer.
Neem het Ester alsjeblieft niet kwalijk, want ik heb haar gevraagd wat er aan de hand is, omdat ik een bepaalde spanning voelde gisteravond en het niet goed kon plaatsen. Dat is oké, ik weet dat jullie geen roddelaarsters zijn en het goed bedoelen’ stelt Dorien haar gerust.
‘Mag ik je iets vragen Dorien? Ik hoef toch niet bij jou op de divan, hoop ik?
Nee, natuurlijk niet, ik zit hier als je vriendin en niet als hulpverlener, maar als je het vervelend vindt, dan veranderen wij gewoon van onderwerp.
Eigenlijk wil ik er wel graag over praten, knikt Dorien instemmend, dus vraag maar, als je te dichtbij komt, zeg ik het je wel. Afgesproken!
Je hebt duidelijk laten merken, dat er ooit in het verleden iets is gebeurd tussen jou en Dick en dan doel ik niet op jullie vroegere contacten, maar op het stuklopen van jullie relatie. Wil je me vertellen wat de essentie is geweest van jullie breuk?
‘Je weet, dat Dick toen nog getrouwd was?’ En op het bevestigend knikje van Lidia, verteld Dorien verder: ‘Op het moment, dat ik Dick vertelde, dat ik de relatie met hem niet meer aankon, omdat ik het niet meer trok om de 2e viool te spelen en wij aan de afsluiting daarvan werkten, werd de relatie door zijn vrouw ontdekt.
Daarover heeft Dick mij nog gebeld, maar wij werden verbroken tijdens ons gesprek en toen ik hem wilde mailen, bleek dat ons mailadres opgeheven was.
Ik kon hem dus niet meer bereiken. Twee maanden lang heb ik niks van hem vernomen.
Hoe voelde dat voor je’, vraagt Lidia zacht, omdat Dorien stil valt.
Toen ik geconfronteerd werd met een leeg scherm, ging ik langzaamaan kapot en ik realiseerde mij hoe afhankelijk ik was in mijn liefde voor hem.
Ik kon zijn manier van omgaan met mij niet begrijpen en ik was zo blij, dat ik van te voren al het besluit had genomen om de relatie te beëindigen. Ik voelde, dat ik een basis had, dat niemand kapot kan maken, want mijn liefde voor hem viel wel in stukken uit elkaar. En toen hij niks van zich liet horen, voelde ik heel helder, dat hij mijn liefde niet waard was.
Uiteindelijk heb ik een vriend van hem benaderd en heb hem gevraagd om te bemiddelen, want ik wilde onze relatie afsluiten, ik wilde verder met mijn leven.
Deze vriend wist mij te vertellen, dat Dick hem gezegd had, dat hij eerst de problemen in zijn privé leven wilde oplossen en daarna met mij wilde afsluiten.
Dat is ook gebeurd in die zin, dat van een goede afsluiting geen sprake was.
Wat gebeurde er?’ Vraagt Lidia.
‘Wel, hij had een belangrijke opdracht, maar hij kwam niet tot werken. Hij blokkeerde en met zijn therapeut had hij besloten, dat het werk door moest gaan en met mij moest het afgelopen zijn, of het afscheid moest op de lange baan worden geschoven en toen bemoeide ook zijn vriend zich nog met ons.
Hoe heb je dat aangekund? Vraagt Lidia rustig verder, want Dorien raakt geëmotioneerd.
Ik werd zo kwaad, dat ik meteen de relatie heb beëindigd. Op een heel fatsoenlijke manier trouwens. Van mijn woede heb ik niks laten merken, ik voelde niks meer voor hem, het was of dat gevoel helemaal dood was.
Hij schreef nog, dat hij mij over een jaar zou schrijven, wat ik voor hem betekend had, maar daar heb ik niet meer op gereageerd.
En hoe is dat gevoel nu dan voor Dick?
Het gevoel is dood en het blijft dood. Het verlangen is weg, maar het vreemde is, dat ik nog steeds iedere dag aan hem denk.
Heb je enig idee, waarom je nog steeds aan hem denkt?
Onmacht denk ik, want ik begrijp het niet. Ik begrijp niet waarom iemand zegt, dat hij van je houdt en er niet naar handelt.
Ik voel me belazerd, maar ik begrijp niet, waarom ik dat niet gemerkt en gevoeld heb.
Of misschien heb ik dat niet willen voelen en merken?
Of zit het genuanceerder in elkaar?
Vraag je dat aan mij Dorien? Nee, ik stel mezelf die vraag, want ik denk inderdaad, dat het genuanceerder in elkaar zit, alleen ik kan de vinger er niet opleggen, want Dick vertelt mij niks.
Dat is de reden, waarom ik op zijn verzoek/eis ben ingegaan om te komen eten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten