ALSOF DE DUIVEL ER MEE SPEELDE



Vandaag ben ik bezig met het verwezenlijken van één van mijn dromen en dat is een reis naar Bali, maar ik kwam op een heel andere site terecht namelijk die van Istrië en meteen schoot mij een andere vakantie te binnen, die ik eens maakte met mijn inmiddels ex-echtgenoot. Het speelde in Rovinj en daar werd ik verliefd op Dieter uit Neurenberg.

Van Srebrenica hadden wij toen nog geen weet, wij waren de onschuld zelve. Ons huwelijk echter stond in die tijd op springen en alsof de duivel er mee speelde, sloeg die verliefdheid in als een bom. 

De verwarring werd steeds groter naarmate de tijd verstreek, ook al wilde ik van dat overweldigende gevoel niks weten, of misschien wel juist daardoor.

Wij hadden inmiddels aan tafel in ons hotel een leuke groep mensen ontmoet, waaronder Dieter (zo is 't gekomen) en aten ’s avonds vaak gezamenlijk onderwijl de ervaringen van die dag met elkaar doornemend.

Het weer was ’s avonds verrukkelijk met een zoel windje en dan buiten op het terras lekker eten en drinken. Kortom, het was goed toeven daar.

Istrië

We maakten plannen om gezamenlijk een boot te huren, de zee wilden wij op. Het beloofde de volgende dag prachtig weer te worden, dus wat lette ons.

Wij besloten Bobby, de barman van het hotel te raadplegen en aldus begaven wij ons naar de bar voor advies en een afzakkertje.

Bij het binnenkomen, ontsteekt de barman meteen het kaarslicht en dempt de lampen. Hij buigt zich naar mij toe en fluistert: ‘Je ogen stralen zo mooi in het kaarslicht.’

Dieter komt meteen achter mij staan, hij raakt mij niet aan en toch gaan mijn nekharen recht overeind staan. Het knettert tussen ons.

Inga, die ook tot onze groep behoort buigt zich naar mij toe en sist:

‘Jij neemt die mannen veel te serieus’.

Oh jé, in die heksenketel zoek ik mijn echtgenoot met mijn ogen en die loert zo achterdochtig naar mij, dat ik maar snel een grote slok van mijn drankje neem, zodat ik even de tijd heb om te bedenken wat ik zal doen of zeggen.

Ik laat het over me heen komen, beloof ik mezelf, want wat me nu toch allemaal overkomt, daar wil ik van genieten! Vakantie, prachtig weer, de liefde en de romantiek omringen mij en de jaloezie neem ik op de koop toe.

Dromerig laat ik mij de hemel invoeren, want Dieter vraagt mij ten dans en wij dansen zo de nacht in en dansen nog als de muziek allang gestopt is. Later zal ik aan mijn kleinkinderen kunnen vertellen, dat ik één avond van mijn leven een femme fatale ben geweest..

Ik, een nuchtere Groningse, diep uit de klei getrokken, word één avond op handen gedragen, aanbeden, bewonderd én verguisd.

Dromerig laat ik mij de hemel invoeren

Ik voel mij mooi en zelfverzekerd, het vervelende schuldgevoel en de onzekerheid zijn verhuisd, waarschijnlijk naar iemand anders, die er gevoelig voor is.

Vooruit, ik neem nog een drankje. Nastrovje

Après nous le déluge.